Bielsko-Biała, 27.09.2021

W sprawach przeciwko Bankowi Ochrony Środowiska S.A. główny zarzut dotyczy swobodnego
i niczym nieograniczonego kształtowania przez Bank kursu CHF stosowanego zarówno przy wypłacie kredytu, jak i co miesięcznej spłacie.

Zgodnie z postanowieniami Regulaminu stanowiącego załącznik do umowy:

-             „Kredyt uruchamiany jest w złotych, przy jednoczesnym przeliczeniu na wybraną przez Kredytobiorcę i określoną w Umowie walutę, po kursie kupna dewiz według Tabeli kursów z dnia uruchomienia kredytu”,

-             „Spłata kredytu denominowanego wraz z odsetkami następuje w złotych, w ratach określonych w walucie kredytu z Umowy kredytu, wg przeliczenia z dnia wpływu środków na rachunek kredytowy Kredytobiorcy, po ustalonym wg Tabeli kursów kursie sprzedaży dewiz obowiązującym w Banku w momencie dokonania powyższej operacji”.

W rezultacie stosowania przez Bank niedozwolonych postanowień Regulaminu, Kredytobiorcy otrzymywali wypłatę transz w złotówkach, w znacznie mniejszej wysokości niż spodziewana. Kredytobiorcy nie mieli również żadnego wpływu na wysokość kursu, po którym przeliczano comiesięczne raty.

Kredytobiorcy zawierający umowę kredytu denominowanego, otrzymywali wypłatę transz w złotych polskich i spłata następowała również w tej walucie. Prowadzi to do jednoznacznej oceny, iż wartość CHF przyjęta była jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie, a różnica pomiędzy kursem zakupu danej waluty a kursem sprzedaży tej waluty stanowiła czysty dochód banku, zwiększający dodatkowo koszty kredytu dla kredytobiorcy.

W uzasadnieniu wyroków w sprawach z powództwa Konsumentów przeciwko BOŚ S.A., Sądy wskazują, iż zawierane umowy nie nakładały na Bank żadnych ograniczeń w zakresie określania kursów walut w Tabeli kursowej, ale również nie wskazywały minimalnej trwałości ustalanych tabel, przez co Kredytobiorca nie tylko nie znał zasad kształtowania kursu, ale nawet nie wiedział, czy kurs obowiązujący o danej porze określonego dnia będzie kursem, według którego Bank rzeczywiście dokona przeliczenia (np. wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie, XXV Wydział Cywilny XXV 518/18 z dnia 11.03.2020 r.).

Co istotne, nie ma znaczenia w jaki sposób Bank w rzeczywistości ustalał kursy walut. Analizie w świetle przepisów regulujących granice swobody umów podlega bowiem treść czynności prawnej, a nie sposób wykonywania umowy. Jednocześnie, naruszenie istoty stosunku zobowiązaniowego oznacza przekroczenie granic swobody umów i prowadzi do nieważności czynności prawnej jako sprzecznej z ustawą.